کنگره نهم حزب مشروطه ایران(لیبرال دموکرات) در همین حوالی

به زمان برگزاری نهمین کنگره حزب مشروطه ایران(لیبرال دموکرات) رسیده ایم؛ با توجه به مسائلی که حزب و کشور در ماهها و روزهای اخیر از سر می گذراند، می توان به اهمیت و حساسیت این کنگره پی برد؛ کنگره ای که با ثبت نام همیشه پایدار زنده یاد داریوش همایون بر خود، حساسیت و اهمیتی بیشترینه دارد و در نبودگی این شخصیت خردمند و واقع بین، وامدار اندیشه ها و منش سیاسی اش است. از سویی کنگره نهم، کنگره ای است که شاهد بروز اختلافات در قرائت و دریافت برنامه حزبی در مساله تبیین جایگاه مبارزاتی شاهزاده رضا پهلوی است.

از سوی دیگر شرایط ایران زمین بازهم و برای چندمین در سال های اخیر به نقطه سرنوشت ساز و حساسی رسیده است. قوت گرفتن هجوم نظامی، تاثیرات عظیم تحریم های بین المللی-افزیش فشار بر فعالان مدنی و سیاسی در داخل ایران و ظاهر شدن تکانه ها و فعالیت های تازه ای در بخش عمده ای از اپوزیسیون را می توان از واقعیت های همزمان برگزاری کنگره نهم حزب مشروطه ایران(لیبرال دموکرات) دانست. تردیدی نیست که تمامی این مسائل، مسئولیت کنگره را بیش از گذشته گردانده و دبیرکل، شورای مرکزی و اعضا و دوستداران حزب مشروطه ایران(لیبرال دموکرات) را در آزمونی حساس و تاریخی قرار داده است؛ بر اساس این که بخش سوم(ماده 24) از فصل اول اساسنامه حزب مشروطه ایران که در معرفی ارکان حزب تدوین شده، اعلان می دارد: «کنگره بالاترين رکن حزب است و هر دو سال يک بار در سه ماهه دوم سال ايرانی برگزار می‌شود و محل آن تا آنجا که بتوان به صورت متناوب در امريکا و اروپا خواهد بود تا هنگامی که امکان برگزاری در ايران فراهم ‌شود.» تصمیمات کنگره نهم با توجه به این اصل حزبی و مسائل و موقعیت سیاسی-فرهنگی حزب مشروطه ایران(لیبرال دموکرات) در مجموعه فعالان ایران زمین، می تواند نشانگر واقع بینی و خردمندی حزبی باشد که ایده لیبرال دموکراسی را در سیاست ایرانیان بر عهده دارد و اثبات گر میراث داری اندیشه و منش زنده یاد داریوش همایون در حزب مشروطه ایران(لیبرال دموکرات) است.

ورود حزب مشروطه ایران(لیبرال دموکرات) به کمپین شکایت از خامنه ای، تبیین دیدگاه حزبی در دستیابی به اتحاد ملی برای نجات ایران، موضع گیری وطن پرستانه در برابر جدایی خواهان و جنگ طلبان، همراهی با دیگر اندیشه ها و ایدئولوژی های مخالف رژیم جمهوری اسلامی مانند سوسیال دموکراسی، ملی گرایانه، سوسیالیستی و... از دستاوردهایی هستند که با گذار از تبادل نظر در کنگره نهم، راهگشای برنامه ها و ایده های مبارزاتی حزب مشروطه ایران(لیبرال دموکرات) در آینده تا کنگره پسین بشمار می روند.

موقعیت حساس کشور و خطراتی که تمامی سرزمینی آن را از درون و بیرون تهدید می کنند، با توجه به منشور و کنش تاکنونی حزب، وظیفه اصلی و محوری کنگره است و دیگر مسائل و موارد مبارزاتی را تحت الشعاع قرار می دهد؛ بی شک برخورد خردمندانه و واقع بینانه با این مسائل و مشکلاتی که استبداد دینی و طمع کاری خارجیان و هم پیمانان داخلی آنان در جداسازی جغرافیایی ایران زمین به وجود آورده اند،انگاره های وطن پرستانه حزب مشروطه ایران(لیبرال دموکرات) را در اولویت قرار می دهند. بخش دیگری از اهداف تعیین شده برای حزب مشروطه ایران(لیبرال دموکرات) در اسناد تشکیلاتی، مبتنی بر نوسازی فرهنگ سیاسی ایران است که یادگار آموزگار لیبرال دموکرات ایران-زنده یاد داریوش همایون- است که بی توجهی به آن، عذری ناپذیرفتنی بر رهبری حزب و شرکت کنندگان در کنگره نهم است.

به نظر صاحب این قلم که بدون وابستگی تشکیلاتی و حزبی، تاریخ نگار اندیشه های سیاسی داریوش همایون و تدوین کننده نخستین تاریخ حزب مشروطه ایران(لیبرال دموکرات) است، مهم ترین وظایف این کنگره، شفاف سازی مواضع در موارد فهرستواره بالا و اعلان نظر به مسائل نوپیدای سیاست ایرانی نظیر آلترناتیوسازی، انسجام فرهنگی در نوسازی سیاست ایران زمین و طرح دیدگاههای حزب برای ایران پساجمهوری اسلامی و همیاری در برقراری دموکراسی لیبرال برای ایران زمین، بر اساس بازخوانی اندیشه های آموزگار لیبرال دموکراتیک-زنده یاد داریوش همایون- و اجتناب از قدیس سازی آن بزرگوار است.